از بیست و پنجم مرداد در حال شمردن روزهام برای دیدنتان
و انگار فعلا تقدیرم دلتنگی ست .
به عکس هایتان،چشم هایتان،لبخندتان، از پشت مانیتور بی روح لب تاپ بسنده میکنم . کاش این فراق بیش از این طول نکشد.مگر چقدر میتوان دلتنگی کشید و دم برنیاورد؟؟؟
درباره این سایت